Accusol 35 Potassium 2 mmol/l; -4 mmol/l

Glukoza Elektrolity Baxter Polska Sp. z o.o.
roztw. do hemofiltracji 2 wor. 5 l
Rx 100%
X
Pokaż pozostałe opcje

Wskazania

Roztw. jest przeznaczony do leczenia ostrej i przewlekłej niewydolności nerek jako płyn substytucyjny w hemofiltracji i hemodiafiltracji oraz jako roztwór dializacyjny w hemodializie i hemodiafiltracji.

Dawkowanie

Do hemofiltracji, hemodializy i hemodiafiltracji. Produkt jako płyn substytucyjny. Objętość płynu substytucyjnego podawanego pacjentom dorosłym jest określona przez współczynnik ultrafiltracji i jest ustalana indywidualnie celem zapewnienia odpowiedniego bilansu płynów i elektrolitów. Dorośli (w tym pacjenci w podeszłym wieku). Przewlekła niewydolność nerek: 7-35 ml/kg mc./godz. Ostra niewydolność nerek: 20-35 ml/kg mc./godz. Powyższe zalecenia odnośnie objętości mogą być dostosowywane przez lekarza prowadzącego zgodnie ze stanem klinicznym pacjenta. Produkt można podawać do krążenia pozaustrojowego w trybie przed i po rozcieńczeniu płynu, zgodnie z zaleceniem lekarza. Produkt jako roztwór dializacyjny. Rodzaj i objętość przepisanego roztw. dializacyjnego zależą od trybu terapii, jej częstotliwości oraz czasu trwania; wyboru dokonuje lekarz zgodnie ze stanem klinicznym pacjenta. Podawanie. Hemodializa: poprzez przedział dializacyjny dializatora. Hemofiltracja: poprzez linię krwi tętniczą lub żylną.

Uwagi

Po usunięciu opakowania ochronnego, niezwłocznie otworzyć długi spaw (spaw między komorami), aby wymieszać oba roztwory, a następnie otworzyć krótki spaw ‘SafetyMoon’ (spaw w pobliżu portu dostępu); aby umożliwić podanie zmieszanego roztw.

Przeciwwskazania

Zależne od składu roztworu: hipokaliemia, bez jednoczesnego wdrożenia odpowiedniej suplementacji potasu; zasadowica metaboliczna. Przeciwwskazania zależne od hemofiltracji, hemodializy lub hemodiafiltracji związane z samą procedurą techniczną: niewydolność nerek towarzysząca nasilonemu katabolizmowi u pacjentów z objawami mocznicy, nieustępującymi po zastosowaniu hemofiltracji; niedostateczny przepływ krwi w miejscu dostępu naczyniowego; w przypadku dużego ryzyka krwotoku z powodu działania leków przeciwzakrzepowych.

Ostrzeżenia specjalne / Środki ostrożności

Roztw. powinien być stosowany wyłącznie przez lub pod kierunkiem lekarza mającego doświadczenie w technikach hemofiltracji, hemodializy czy hemodiafiltracji. Obserwowano wytrącanie białego osadu węglanu wapnia w trakcie terapii CRRT z zastosowaniem produktu w przewodach przed i po rozcieńczeniu płynu. Dlatego w trakcie terapii należy co 30 min. uważnie sprawdzać, czy płyn w przewodach przed i po rozcieńczeniu jest przezroczysty i nie zawiera cząstek. W niektórych przypadkach wytrącanie osadu może wystąpić dopiero po kilku godzinach od rozpoczęcia terapii. W przypadku zaobserwowania osadu, należy niezwłocznie wymienić roztw. i przewody oraz uważnie obserwować pacjenta. Należy starannie kontrolować bilans płynów. Należy starannie kontrolować parametry równowagi kwasowo-zasadowej. Podobnie należy regularnie kontrolować parametry równowagi elektrolitowej w celu wykrycia wszelkich możliwych zaburzeń bilansu. Przed rozpoczęciem oraz w trakcie leczenia należy regularnie kontrolować stężenie potasu w surowicy. W przypadku wystąpienia hipokaliemii lub stopniowego obniżania się stężenia potasu w surowicy, należy wdrożyć suplementacje potasu i/lub zastosować płyn substytucyjny zawierający wyższe stężenie potasu. W przypadku pogłębiania się hiperkaliemii należy rozważyć zwiększenie współczynnika filtracji i/lub zastosowanie płynu substytucyjnego zawierającego niższe stężenie potasu oraz wdrożenie odpowiedniego postepowania w warunkach oddziału intensywnej opieki medycznej. Należy prowadzić ścisłą kontrolę stężenia glukozy w surowicy, szczególnie u pacjentów z cukrzycą. W przypadku, gdy rozrywalny spaw między komorami nie zostanie otwarty i podany zostanie roztw. z małej komory "B", może wystąpić zasadowica. Do najczęstszych objawów klinicznych zasadowicy należą: nudności, śpiączka, ból głowy, zaburzenia rytmu serca, niewydolność oddechowa.

Interakcje

Przepisując lek należy wziąć pod uwagę możliwe interakcje miedzy tym sposobem leczenia a równocześnie stosowanym leczeniem związanym z innymi, obecnymi wcześniej schorzeniami. Stężenie we krwi innych produktów leczniczych może ulec zmianie podczas hemodializy, hemofiltracji i hemodiafiltracji. U pacjentów przyjmujących glikozydy nasercowe należy ściśle kontrolować osoczowe stężenie potasu, gdyż ryzyko wystąpienia działań niepożądanych u chorych z hipokaliemia jest większe. Stosowanie witaminy D oraz leków zawierających wapń może zwiększyć ryzyko wystąpienia hiperkalcemii (np. stosowanie węglanu wapnia jako substancji chelatującej potas). Dodatkowa substytucja wodorowęglanu sodu może zwiększyć ryzyko wystąpienia zasadowicy metabolicznej.

Ciąża i laktacja

Brak jest danych klinicznych i przedklinicznych dotyczących stosowania produktu w czasie ciąży i laktacji. Lek można stosować u kobiet w ciąży i karmiących piersią tylko w razie wyraźnej potrzeby.

Działania niepożądane

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: hipoglikemia (rzadko). Możliwe działania niepożądane związane z leczeniem to nudności, wymioty, skurcze mięśni, niedociśnienie, krwawienia, powstawanie skrzepów, zakażenie oraz zator powietrzny. Możliwe działania niepożądane związane z produktem to zasadowica metaboliczna, zaburzenia elektrolitowe i/lub zaburzenia gospodarki wodnej: hipofosfatemia, hipoglikemia, hipo- i hiperwolemia, niedociśnienie lub nadciśnienie.

Przedawkowanie

Nie powinno dojść do przedawkowania, o ile bilans płynów i elektrolitów będzie regularnie kontrolowany. Może prowadzić do hiperwolemii i zaburzeń elektrolitowych. Objawy te można skorygować poprzez dostosowanie współczynnika ultrafiltracji oraz objętości podanego roztworu. W przypadkach zaburzeń równowagi elektrolitowej należy je korygować zgodnie z ich rodzajem.

Działanie

Roztwór jest nieaktywny farmakologicznie. Zawiera jony, które występują w stężeniach podobnych do ilości fizjologicznej w osoczu. Jako płyn substytucyjny, dostarcza w sposób ciągły elektrolity i wodę celem nawodnienia oraz działa jako czynnik alkalizujący. Jako roztwór dializacyjny, usuwa z krwi zbędne produkty metabolizmu i ułatwia wyrównanie zaburzeń równowagi elektrolitowej i/lub płynowej w surowicy.

Skład

Na 1000 ml: komora duża "A" zawiera wapnia chlorek dwuwodny 0,343 g, magnezu chlorek sześciowodny 0,136 g, chlorek sodu 7,66 g, chlorek potasu 0,199 g, glukozę jednowodną. 1,47 g i komora mała "B" zawiera wodorowęglan sodu 12,9 g. 5000 ml roztw. końcowego powstaje w wyniku zmieszania 3750 ml roztw. "A" z 1250 ml roztw. "B"; pH roztw. końcowego wynosi 7,0-7,5.

ICD10:

ATC:

Ostrzeżenia specjalne:

Alkohol

Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku. Alkohol może oddziaływać na wchłanianie leku, wiązanie z białkami krwi i jego dystrybucję w ustroju także metabolizm i wydalanie. W przypadku jednych leków może dojść do wzmocnienia, w przypadku innych do zahamowania ich działania. Wpływ alkoholu na ten sam lek może być inny w przypadku sporadycznego, a inny w przypadku przewlekłego picia.

Ciąża - trymestr 1 - Kategoria C

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Ciąża - trymestr 2 - Kategoria C

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Ciąża - trymestr 3 - Kategoria C

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Decyzje GIF