Clopixol®

Chlorowodorek zuklopentiksolu Lundbeck Poland Sp. z o.o.
tabl. powl. 10 mg 100 szt.
Rx 100%
34,55
B
12,26
S
bezpł.
DZ
bezpł.
Pokaż pozostałe opcje

Wskazania

Ostra i przewlekła schizofrenia oraz inne psychozy, szczególnie z takimi objawami, jak: omamy, urojenia, zaburzenia myślenia, pobudzenie ruchowe, niepokój, wrogość i agresywność. Faza maniakalna zaburzenia afektywnego dwubiegunowego.

Dawkowanie

Dorośli. Dawkowanie należy ustalać indywidualnie, w zależności od stanu pacjenta. Na ogół, na początku należy podawać małe dawki, a następnie jak najszybciej zwiększać je do optymalnego skutecznego poziomu w zależności od odpowiedzi na leczenie. Dawka podtrzymująca jest zazwyczaj podawana jako pojedyncza dawka wieczorem, przed snem. Ostra schizofrenia i inne ostre psychozy. Ciężkie ostre stany pobudzenia. Mania. Zazwyczaj stosuje się 10-50 mg/dobę. W przypadkach o umiarkowanym i ciężkim nasileniu początkowo dawka wynosi 20 mg/dobę, zwiększana, w razie potrzeby, o 10-20 mg co 2-3 dni do 75 mg lub więcej na dobę. Maks. dawka pojedyncza wynosi 40 mg, całkowita dawka wynosi 150 mg/dobę. Przewlekła schizofrenia i inne przewlekłe psychozy. Dawka podtrzymująca wynosi zazwyczaj 20-40 mg/dobę. Pacjenci w podeszłym wieku. Pacjenci w podeszłym wieku powinni otrzymywać dawki w dolnej granicy zakresu dawkowania. Dzieci. Nie zaleca się stosowania u dzieci ze względu na brak doświadczenia klinicznego. Zaburzenia czynności nerek. Pacjentom z zaburzeniem czynności nerek można podawać produkt leczniczy w zwykle stosowanych dawkach. Zaburzenia czynności wątroby. Zalecane jest zachowanie ostrożności podczas dobierania dawki i, jeśli to możliwe, oznaczanie stężenia leku w surowicy.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na pochodne tioksantenu, ostre zatrucie środkami wpływającymi depresyjnie na OUN tj. alkoholem, barbituranami i związkami opioidowymi, stany śpiączkowe, zapaść krążeniowa, u dzieci poniżej 12 lat, okres bezpośrednio po zawale, leukopenia, granulocytopenia, uszkodzenie układu pozapiramidowego, przebyty złośliwy zespół neuroleptyczny, guz chromochłonny.

Ostrzeżenia specjalne / Środki ostrożności

Preparat powinien być stosowany z zachowaniem ostrożności u chorych z zespołem psychoorganicznym, ze skłonnością do drgawek, z zaawansowaną chorobą wątroby i układu sercowo-naczyniowego, w arytmii, zaburzeniach krążenia mózgowego, porfirii, ciężkiej niewydolności nerek i ostrych zaburzeniach oddychania. Podobnie jak w przypadku innych leków psychotropowych, zuklopentiksol może modyfikować reakcję na insulinę i glukozę, co może powodować konieczność dostosowania terapii przeciwcukrzycowej w tej grupie chorych. Pacjenci poddani długotrwałemu leczeniu, zwłaszcza przy użyciu dużych dawek leku, powinni być uważnie obserwowani, w celu okresowej oceny, czy można dokonać zmniejszenia dawki podtrzymującej. Zdolność do kierowania lub obsługiwania maszyn, w tym samochodu, może być upośledzona. Dlatego należy unikać tych czynności do czasu, kiedy znana będzie indywidualna reakcja na leczenie (sprawna koordynacja psychoruchowa, uwaga i dobra koncentracja). Uwaga: Nie należy pić napojów alkoholowych. Złośliwy zespół neuroleptyczny (ZZN) jest rzadkim, lecz groźnym powikłaniem stosowania leków neuroleptycznych w tym preparatu. Zasadniczymi cechami ZZN są hipertermia, sztywność mięśni i zaburzenia świadomości wraz z zaburzeniami wegetatywnymi (wahania ciśnienia krwi, tachykardia, zlewne poty). Oprócz natychmiastowego zaprzestania podawania neuroleptyku należy rozpocząć ogólne leczenie podtrzymujące i objawowe.

Interakcje

Preparat może nasilać wpływ alkoholu i działanie barbituranów oraz innych środków tłumiących funkcje OUN. Neuroleptyki mogą nasilać lub osłabiać działanie leków przeciwnadciśnieniowych. Nie należy podawać preparatu jednocześnie z guanetydyną lub podobnie działającymi lekami, ponieważ może dojść do osłabienia ich efektów hipotensyjnych. Jednoczesne podawanie neuroleptyków i preparatu litu zwiększa ryzyko powikłań neurotoksycznych. Trójpierścieniowe środki przeciwdepresyjne i neuroleptyki mogą wzajemnie hamować swój metabolizm. Zuklopentiksol może redukować działanie lewodopy i leków adrenergicznych. Jednoczesne zastosowanie metoklopramidu oraz piperazyny zwiększa ryzyko wystąpienia objawów pozapiramidowych.

Ciąża i laktacja

Należy unikać podawania preparatu w okresie ciąży i karmienia piersią, o ile spodziewane korzyści terapeutyczne nie przewyższają teoretycznego ryzyka dla płodu. Ponieważ zuklopentiksol przenika do mleka w niewielkich stężeniach, mało prawdopodobne jest, by w dawkach terapeutycznych wywierał wpływ na organizm dziecka. Spożywana przez niemowlę dawka wynosi niecałe 1% dawki u matki (przeliczanej na ciężar ciała). Podczas terapii preparatem można kontynuować karmienie piersią, jeżeli uzna się je za celowe terapeutycznie, jednak zaleca się obserwację stanu niemowlęcia, zwłaszcza w okresie noworodkowym.

Działania niepożądane

Neurologiczne: mogą wystąpić objawy pozapiramidowe, szczególnie we wczesnej fazie leczenia, takie jak: drżenie mięśniowe, wzmożone napięcie mięśniowe, akatyzja (trudność siedzenia nieruchomo lub stania w jednym miejscu), hipokinezja, dystonia, zaburzenia chodu, sporadycznie: napady przymusowego patrzenia ze zwrotem gałek ocznych. W większości przypadków objawy te można opanować zmniejszając dawkę i/lub podając leki przeciw parkinsonizmowi. Niewskazane jest rutynowe podawanie leku przeciw parkinsonizmowi zapobiegawczo. W przypadku uporczywej akatyzji przydatne może być zastosowanie pochodnych benzodwuazepinowych lub propranololu. U pacjentów leczonych długotrwale, sporadycznie mogą wystąpić późne dyskinezy (nietypowe mimowolne ruchy mięśni, języka i warg). Leki przeciw parkinsonizmowi nie znoszą tych objawów. Zaleca się wówczas zmniejszenie dawki lub przerwanie leczenia, jeżeli jest to możliwe. Poza tym mogą wystąpić: zawroty głowy, bóle głowy, rzadko: drgawki, zaburzenia płynności mowy, ataksja (zaburzenia koordynacji mięśniowej). Sporadycznie obserwowano złośliwy zespół neuroleptyczny. Psychiczne: senność, zwłaszcza w początkowym okresie leczenia, przejściowa bezsenność, zaburzenia koncentracji uwagi, obniżenie nastroju, lęk, drażliwość, podniecenie psychoruchowe, nadmierne uspokojenie, apatia, rzadko: zaburzenia pamięci, nieprawidłowe marzenia senne, spadek libido, brak łaknienia, halucynacje, stany splątania, bardzo rzadko: wzrost łaknienia, wzrost libido, uczucie przygnębienia, koszmary senne. Sercowo-naczyniowe: tachykardia i kołatanie serca, rzadko: ortostatyczny spadek ciśnienia lub hipotensja. Zaburzenia ze strony układu pokarmowego: suchość jamy ustnej, ślinotok, zaparcia, rzadko: wymioty, biegunka, mdłości, bardzo rzadko: bóle brzucha. Zaburzenia odżywiania i metaboliczne: wzrost mc., rzadko: wzmożone pragnienie. Wątroba: może pojawić się przejściowo podwyższenie wartości prób czynnościowych. Zaburzenia ze strony układu moczowego: mogą wystąpić zaburzenia oddawania moczu. Zaburzenia widzenia: zaburzenia akomodacji, rzadko: zaburzenia ostrości widzenia, bardzo rzadko: rozszerzenie źrenic. Zaburzenia czynnościowe układu rozrodczego; kobiety: zaburzenia miesiączkowania, rzadko: laktacja poza połogiem, wysychanie pochwy, anorgazmia, mężczyźni: rzadko: niezdolność do wytrysku, zaburzenia erekcji, bardzo rzadko: ginekomastia. Skóra i przydatki skórne: rzadko: uczulenia na światło, łojotok, świąd, zapalenia skóry, bardzo rzadko: wysypki. Stan ogólny: uczucie osłabienia, rzadko: uczucie rozbicia, ból, bardzo rzadko: omdlenia, uczucie znużenia, uderzenia gorąca, reakcje uczuleniowe.

Przedawkowanie

Objawy: senność, śpiączka, objawy pozapiramidowe, drgawki, niedociśnienie, wstrząs, hipertermia lub hipotermia. Leczenie: objawowe i podtrzymujące. Należy zastosować płukanie żołądka. Należy natychmiast zastosować podtrzymanie funkcji układu oddechowego i sercowo-naczyniowego. Nie należy w tych przypadkach podawać epinefryny (adrenaliny), ponieważ może nastąpić obniżenie ciśnienia krwi. Drgawki mogą być leczone diazepamem, a objawy pozapiramidowe biperidenem.

Działanie

Pochodna tioksantenu o silnym przeciwpsychotycznym oraz przejściowym uspokajającym działaniu zależnym od dawki. Działanie uspokajające występujące na początku leczenia jest korzystne w ostrej/podostrej fazie psychozy. Tolerancja na niespecyficzne działanie uspokajające rozwija się szybko. Przeciwpsychotyczne działanie leków neuroleptycznych wynika z ich wpływu blokującego receptory dopaminergiczne i wtórnego wpływu na inne układy neuroprzekaźnikowe. Specyficzne tłumiące działanie preparatu sprawia, że lek ten jest szczególnie przydatny w leczeniu pacjentów psychotycznych pobudzonych, niespokojnych lub agresywnych. W leczeniu podtrzymującym pacjentów psychotycznych, szczególnie u których stosowanie leku doustnie stanowi problem, korzystne może być kontynuowanie leczenia formą depot o przedłużonym działaniu, podawanym domięśniowo w przerwach 2-4 tyg. Po podaniu doustnym biodostępność leku wynosi średnio 44%. Maks. stężenie zuklopentiksolu w surowicy jest osiągane po około 4 h. Niewielkie ilości zuklopentiksolu przenikają przez barierę łożyskową, małe ilości przenikają do mleka. Metabolity zuklopentiksolu są pozbawione aktywności psychofarmakologicznej. Lek wydala się głównie z kałem, w pewnym stopniu również z moczem. T0,5 wynosi ok. 20 h.

Skład

1 tabl. powl. zawiera 10 mg lub 25 mg zuklopentiksolu.

ICD10:

Otępienie w chorobie Alzheimera F00

Otępienie naczyniowe F01

Otępienie w przebiegu innych chorób sklasyfikowanych gdzie indziej F02

Otępienie nieokreślone F03

Organiczny zespół amnestyczny nie wywołany alkoholem i innymi substancjami psychoaktywnymi F04

Majaczenie niespowodowane przez alkohol ani inne substancje psychoaktywne F05

Inne zaburzenia psychiczne spowodowane uszkodzeniem lub dysfunkcją mózgu i chorobą somatyczną F06

Zaburzenia osobowości i zachowania spowodowane chorobą, uszkodzeniem lub dysfunkcją mózgu F07

Nieokreślone zaburzenia psychiczne organiczne lub objawowe F09

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem alkoholu F10

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem opioidów F11

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem kanabinoli F12

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem substancji uspokajających i nasennych F13

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem kokainy F14

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem innych substancji stymulujących, w tym kofeiny F15

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem halucynogenów F16

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane paleniem tytoniu F17

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane odurzaniem się lotnymi rozpuszczalnikami organicznymi F18

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem wielu narkotyków i innych substancji psychoaktywnych F19

Schizofrenia F20

Zaburzenie schizotypowe F21

Uporczywe zaburzenia urojeniowe F22

Ostre i przemijające zaburzenia psychotyczne F23

Indukowane zaburzenie urojeniowe F24

Zaburzenia schizoafektywne F25

IInne nieorganiczne zaburzenia psychotyczne F28

Nieokreślona psychoza nieorganiczna F29

Epizod maniakalny F30

Zaburzenia afektywne dwubiegunowe F31

Zaburzenie afektywne dwubiegunowe, obecnie epizod maniakalny bez objawów psychotycznych F31.1

Epizod depresyjny F32

Zaburzenie depresyjne nawracające F33

Uporczywe zaburzenia nastroju [afektywne] F34

Inne zaburzenia nastroju [afektywne] F38

Zaburzenia nastroju [afektywne], nieokreślone F39

Zaburzenia lękowe w postaci fobii F40

Inne zaburzenia lękowe F41

Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne F42

Reakcja na ciężki stres i zaburzenia adaptacyjne F43

Zaburzenia dysocjacyjne [konwersyjne] F44

Zaburzenia występujące pod maską somatyczną F45

Inne zaburzenia nerwicowe F48

Zaburzenia odżywiania F50

Nieorganiczne zaburzenia snu F51

Zaburzenia seksualne niespowodowane zaburzeniem organicznym ani chorobą somatyczną F52

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania związane z połogiem, niesklasyfikowane gdzie indziej F53

Czynniki psychologiczne lub behawioralne związane z zaburzeniami lub chorobami sklasyfikowanymi gdzie indziej F54

Nadużywanie substancji, które nie powodują uzależnienia F55

Nieokreślone zespoły behawioralne związane z zaburzeniami fizjologicznymi i czynnikami fizycznymi F59

Specyficzne zaburzenia osobowości F60

Zaburzenia osobowości mieszane i inne F61

Trwałe zmiany osobowości niewynikające z uszkodzenia ani z choroby mózgu F62

Zaburzenia nawyków i popędów F63

Zaburzenia identyfikacji płciowej F64

Zaburzenia preferencji seksualnych F65

Zaburzenia psychologiczne i zaburzenia zachowania związane z rozwojem i orientacją seksualną F66

Inne zaburzenia osobowości i zachowania u dorosłychh F68

Zaburzenia osobowości i zachowania u dorosłych, nieokreślone F69

Upośledzenie umysłowe lekkiego stopnia F70

Upośledzenie umysłowe umiarkowanego stopnia F71

Upośledzenie umysłowe znacznego stopnia F72

Upośledzenie umysłowe głębokiego stopnia F73

Inne upośledzenie umysłowe F78

Nieokreślone upośledzenie umysłowe F79

Specyficzne zaburzenia rozwoju mowy i języka F80

Specyficzne zaburzenia rozwoju umiejętności szkolnych F81

Specyficzne zaburzenia rozwojowe funkcji motorycznych F82

Mieszane specyficzne zaburzenia rozwojowe F83

Całościowe zaburzenia rozwojowe F84

Inne zaburzenia rozwoju psychologicznego F88

Nieokreślone zaburzenia rozwoju psychologicznego F89

Zaburzenia hiperkinetyczne F90

Zaburzenia zachowania F91

Mieszane zaburzenia zachowania i emocji F92

Zaburzenia emocjonalne rozpoczynające się zwykle w dzieciństwie F93

Zaburzenia funkcjonowania społecznego rozpoczynające się zwykle w dzieciństwie lub w wieku młodzieńczym F94

Tiki F95

Inne zaburzenia zachowania i emocji rozpoczynające się zwykle w dzieciństwie i w wieku młodzieńczym F98

Nieokreślone zaburzenia psychiczne, zaburzenie psychiczne nieokreślone inaczej F99

ATC:

Ostrzeżenia specjalne:

Laktacja

Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.

Ciąża - trymestr 1 - Kategoria C

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Ciąża - trymestr 2 - Kategoria C

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Ciąża - trymestr 3 - Kategoria C

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Wykaz B

Produkt leczniczy zawierający substancję czynną silnie działającą.

Upośledza !

Produkt leczniczy, który może wpływać upośledzająco na sprawność psychofizyczną; jeżeli przepisana dawka i droga podania wskazują, że w okresie stosowania może pojawić się wyraźne upośledzenie sprawności psychomotorycznej, to należy udzielić pacjentowi wskazówek co do zachowania szczególnej ostrożności w zakresie prowadzenia pojazdów lub obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu bądź uprzedzić o konieczności czasowego zaniechania takich czynności.

Decyzje GIF