Hialuronian sodu i siarczan chondroityny do wlewów dopęcherzowych. Jest to terapia uzupełniająca warstwę GAG i wspomagająca naprawę nabłonka przejściowego. Kwas hialuronowy stosuje się w celu uzupełnienia ubytków w warstwie glikozaminoglikanów błony śluzowej pęcherza moczowego. Z powodzeniem w leczeniu opornych postaci śródmiąższowego zapalenia pęcherza moczowego. Dostępne badania wskazują na zmniejszenie częstości objawów toksycznych brachyterapii u pacjentów leczonych energią promienistą z powodu nowotworów narządu rodnego po wlewkach z kwasu hialuronowego wykazując, iż wlewki kwasu hialuronowego są równie skuteczne jak terapia tlenem hiperbarycznym w leczeniu zapalenia pęcherza moczowego wywołanego radioterapią. Pacjenci dobrze tolerowali wlewki oraz zgłaszali trwałą poprawę w zakresie bólu miednicy, częstomoczu oraz częstości krwiomoczu. Skład:ampułko-strzykawka zawiera 800 mg sterylnego roztw. hialuronianu sodu oraz 1 g sterylnego roztw. soli sodowej siarczanu chondroityny. Stosowanie: raz/tydz. w pierwszym m-cu co 2 tyg. w 2. m-cu co m-ąc aż do ustąpienia objawów. Wlewka dopęcherzowa jest wskazana do przywrócenia warstwy glikozaminoglikanów w tkance urotelium pęcherza. Jej utrata może spowodować częste i nawracające problemy. Wlewka dopęcherzowa: wskazana w leczeniu przewlekłych stanów zapalnych pęcherza moczowego zmniejsza przepuszczalność nabłonka przejściowego pęcherza moczowego, przywracając ochronną warstwę GAG, bezpieczna i skuteczna opcja w leczeniu pacjentów dotkniętych śródmiąższowym zapaleniem pęcherza moczowego (ang. IC), zespołem bolesnego pęcherza (ang. PPS) oraz nawracającym zakażeniem układu moczowego. Stosowany również w celu zmniejszenia objawów toksyczności chemicznego i popromiennego zapalenia pęcherza moczowego u pacjentów leczonych BCG lub przechodzących radioterapię nowotworu złośliwego w obrębie miednicy. Gotowa (napełniona) strzyk. o poj. 50 ml wyposażona w łącznik do cewnika zwiększa dokładność i wygodę dawkowania i podawania preparatu.

Brak informacji o ICD10

Brak informacji o ATC

Alkohol

Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku. Alkohol może oddziaływać na wchłanianie leku, wiązanie z białkami krwi i jego dystrybucję w ustroju także metabolizm i wydalanie. W przypadku jednych leków może dojść do wzmocnienia, w przypadku innych do zahamowania ich działania. Wpływ alkoholu na ten sam lek może być inny w przypadku sporadycznego, a inny w przypadku przewlekłego picia.