Wskazania
Leczenie endometriozy.
Dawkowanie
1 tabl. produktu leczniczego stosuje się raz/dobę, bez okresów przerw w przyjmowaniu tabl. i najlepiej o tej samej porze każdego dnia, w razie potrzeby popijając niewielką ilością płynu. Tabl. można przyjmować z posiłkiem lub niezależnie od posiłku. Tabl. należy zażywać ciągle, bez względu na krwawienie z pochwy. Po skończeniu jednego opakowania następne należy rozpocząć od razu, bez stosowania przerwy w przyjmowaniu tabl. Brak jest doświadczenia w leczeniu produktem leczniczym pacjentek z endometriozą przez okres powyżej 15 m-cy. Leczenie można rozpocząć w dowolnym dniu cyklu menstruacyjnego. Przed rozpoczęciem stosowania produktu leczniczego należy przerwać każdą hormonalną antykoncepcję. Jeżeli wymagane jest stosowanie antykoncepcji, należy zastosować metody niehormonalne (np. metodę mechaniczną). Postępowanie w przypadku pominięcia tabl.: skuteczność produktu leczniczego może być zmniejszona w przypadku pominięcia zażycia tabl. oraz w przypadku wystąpienia wymiotów i/lub biegunki (jeśli nastąpią one w ciągu 3-4 h po przyjęciu tabl.). W przypadku pominięcia jednej lub więcej tabl., kobieta powinna jak najszybciej przyjąć tylko 1 tabl., a następnie kontynuować przyjmowanie produktu leczniczego w ciągu następnych dni o zwykłej porze. Tabl., która nie wchłonęła się z powodu wystąpienia wymiotów lub biegunki, również powinna być zastąpiona przez przyjęcie tylko jednej tabl. Dzieci i młodzież. Produkt leczniczy nie jest wskazany do stosowania u dziewczynek przed pierwszą miesiączką. Bezpieczeństwo stosowania i skuteczność dienogestu były badane w niekontrolowanym badaniu klinicznym przez 12 m-cy na grupie 111 dorastających kobiet (od 12 do <18 lat) z podejrzeniem klinicznym endometriozy lub potwierdzoną endometriozą. Pacjentki w podeszłym wieku: brak uzasadnionego wskazania do stosowania produktu leczniczego u pacjentek w podeszłym wieku. Pacjentki z zaburzeniami czynności wątroby: produkt leczniczy jest przeciwwskazany u pacjentek z występującą obecnie lub w przeszłości chorobą wątroby. Pacjentki z zaburzeniami czynności nerek: brak danych wskazujących na konieczność dostosowania dawkowania u pacjentek z zaburzeniami czynności nerek.
Przeciwwskazania
Nie należy stosować produktu leczniczego w przypadku występowania któregokolwiek z wymienionych poniżej stanów. Listę tych stanów częściowo zaczerpnięto z informacji o innych produktach leczniczych zawierających tylko progestagen. W przypadku pojawienia się któregokolwiek z tych stanów podczas stosowania produktu leczniczego, należy niezwłocznie przerwać leczenie nim: nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą, czynna żylna choroba zakrzepowo-zatorowa. Występująca obecnie lub w przeszłości choroba tętnic i układu sercowo-naczyniowego (np. zawał mięśnia sercowego, udar naczyniowy mózgu, choroba niedokrwienna serca). Cukrzyca ze zmianami naczyniowymi. Występująca obecnie lub w przeszłości ciężka choroba wątroby, aż do czasu powrotu do normy parametrów czynności wątroby. Występujące obecnie lub w przeszłości guzy wątroby (łagodne lub złośliwe). Zdiagnozowane lub podejrzewane zmiany złośliwe zależne od hormonów płciowych. Niezdiagnozowane krwawienie z pochwy.
Ostrzeżenia specjalne / Środki ostrożności
Ponieważ produkt leczniczy zawierającym tylko progestagen, należy przyjąć, że specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania innych produktów zawierających tylko progestagen dotyczą również stosowania produktu leczniczego, chociaż nie wszystkie z ostrzeżeń i środków ostrożności są oparte na odpowiednich wynikach badań klinicznych dienogestu. Jeśli występuje lub nasili się którykolwiek z wymienionych poniżej stanów i/lub czynników ryzyka, przed rozpoczęciem lub kontynuacją leczenia produktem leczniczym należy przeprowadzić indywidualną ocenę stosunku korzyści do ryzyka. Krwawienie z macicy, np. u kobiet z gruczolistością macicy lub mięśniakami macicy, może ulec nasileniu w czasie stosowania produktu leczniczego. Jeśli krwawienie jest obfite i utrzymuje się przez dłuższy czas, może prowadzić do niedokrwistości (ciężkiej w niektórych przypadkach). W przypadku wystąpienia niedokrwistości należy rozważyć przerwanie stosowania produktu leczniczego. U większości pacjentek leczonych dienogestem w dawce 2 mg wystąpiły zmiany profilu krwawienia menstruacyjnego. Badania epidemiologiczne dostarczyły nielicznych dowodów na związek między stosowaniem produktów leczniczych zawierających tylko progestagen a występowaniem zwiększonego ryzyka wystąpienia zawału mięśnia sercowego lub udaru naczyniowego mózgu. Ryzyko zdarzeń sercowo-naczyniowych i mózgowych jest raczej powiązane z wiekiem, nadciśnieniem tętniczym i paleniem tytoniu. U kobiet z nadciśnieniem tętniczym ryzyko wystąpienia udaru może być nieznacznie zwiększone przez produkty lecznicze zawierające tylko progestagen. Chociaż jest to nieistotne statystycznie, niektóre badania wskazują, że może występować nieznacznie zwiększone ryzyko ŻChZZ (zakrzepica żył głębokich, zatorowość płucna) związane ze stosowaniem produktów leczniczych zawierających tylko progestagen. Powszechnie uznawane czynniki ryzyka ŻChZZ (ang. VTE) obejmują pozytywny wywiad dotyczący pacjentki lub jej rodziny (VTE u rodzeństwa lub u rodziców we względnie wczesnym wieku), wiek, otyłość, długotrwałe unieruchomienie, duży zabieg chirurgiczny lub duży uraz. W przypadku długotrwałego unieruchomienia zalecane jest przerwanie stosowania produktu leczniczego (co najmniej 4 tyg. przed planowaną operacją) i wznowienie leczenia po upływie 2 tyg. po całkowitym ponownym uruchomieniu. Należy wziąć pod uwagę zwiększone ryzyko wystąpienia choroby zakrzepowo-zatorowej w okresie połogu. Leczenie należy natychmiast przerwać w przypadku wystąpienia objawów tętniczych lub żylnych zaburzeń zakrzepowych lub ich podejrzenia. Metaanaliza danych pochodzących z 54 badań epidemiologicznych wykazała nieznacznie zwiększone ryzyko względne (ang. RR = 1,24) zdiagnozowania raka piersi wśród kobiet aktualnie stosujących doustne środki antykoncepcyjne, głównie przyjmujących produkty lecznicze estrogenowo-progestagenowe. Dodatkowe ryzyko stopniowo zanika w ciągu 10 lat po zaprzestaniu stosowania złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych. Ponieważ rak piersi występuje rzadko u kobiet w wieku poniżej 40 lat, dodatkowa liczba diagnoz raka piersi u kobiet obecnie i w przeszłości stosujących złożone doustne środki antykoncepcyjne jest mała w stosunku do ogólnego ryzyka zapadalności na raka piersi. Ryzyko zachorowania na raka piersi u kobiet stosujących produkty lecznicze zawierające tylko progestagen jest prawdopodobnie podobnego rzędu wielkości, co ryzyko związane ze stosowaniem złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych. Jednak wyniki dotyczące produktów leczniczych zawierających tylko progestagen są oparte na o wiele mniejszej grupie osób stosujących i są tym samym mniej miarodajne niż w przypadku złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych. Badania te nie dostarczają dowodów na istnienie związków przyczynowych. Obserwowany profil zwiększonego ryzyka może być związany z wcześniejszą diagnozą raka piersi u kobiet stosujących doustne środki antykoncepcyjne, biologicznymi działaniami doustnych środków antykoncepcyjnych lub jednoczesnym działaniem obu tych czynników. Rak piersi wykrywany u kobiet stosujących doustne środki antykoncepcyjne jest zazwyczaj mniej zaawansowany klinicznie niż rak wykrywany u kobiet, które nigdy nie stosowały doustnych środków antykoncepcyjnych. U kobiet stosujących substancje hormonalne, jak ta zawarta w produkcie leczniczym, w rzadkich przypadkach zgłaszano łagodne guzy wątroby, a jeszcze rzadziej złośliwe guzy wątroby. W pojedynczych przypadkach guzy te prowadziły do wystąpienia zagrażających życiu krwawień do jamy brzusznej. W rozpoznaniu różnicowym należy wziąć pod uwagę guz wątroby, jeśli u kobiet stosujących produkt leczniczy występują silne bóle w obrębie nadbrzusza, powiększenie wątroby lub objawy krwawienia do jamy brzusznej. Zmiany gęstości mineralnej kości (ang. BMD). Stosowanie dienogestu w dawce 2 mg u młodzieży (12 do <18 lat) podczas leczenia trwającego 12 m-cy było związane ze zmniejszeniem gęstości mineralnej kości (BMD) w odcinku lędźwiowym kręgosłupa (L2 - L4). Średnia względna zmiana BMD od wartości wyjściowej do końca leczenia (ang. EOT) wynosiła - 1,2%, w zakresie pomiędzy - 6% i 5% (IC 95%: -1,70% i -0,78%, n=103). Pomiary powtórzone w 6. miesiącu po EOT w podgrupie ze zmniejszonymi wartościami BMD wskazywały tendencję do wyzdrowienia (średnia względna zmiana od wartości wyjściowej: -2,3% w EOT i -0,6% w 6. m-cu po EOT w zakresie pomiędzy -9% i 6% [(IC 95%: -1,20% i 0,06%, n=60)]. Zmniejszenie BMD jest szczególnie istotne w okresie dojrzewania i wczesnej dorosłości, krytycznym okresie wzrostu kości. Nie wiadomo, czy zmniejszenie BMD w tej populacji zmniejsza maks. masę kostną i zwiększa ryzyko złamań w późniejszych latach. U pacjentek ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia osteoporozy, przed rozpoczęciem stosowania produktu leczniczego należy przeprowadzić dokładną ocenę stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego, ponieważ stężenia estrogenów endogennych są umiarkowanie zmniejszone podczas leczenia produktem leczniczym. Odpowiednie spożycie wapnia i wit. D, z dietą lub w postaci suplementów, jest ważne dla zdrowia kości u kobiet w każdym wieku. Pacjentki z depresją w wywiadzie należy dokładnie obserwować i przerwać stosowanie produktu leczniczego w przypadku nawrotu depresji o ciężkim nasileniu. Zasadniczo nie wydaje się, aby dienogest wpływał na ciśnienie tętnicze krwi u kobiet z prawidłowym ciśnieniem tętniczym. Jednak w przypadku rozwoju przewlekłego, istotnego klinicznie nadciśnienia tętniczego podczas stosowania produktu leczniczego, zalecane jest odstawienie produktu leczniczego i leczenie nadciśnienia tętniczego. Powtórne wystąpienie żółtaczki zastoinowej i/lub świądu, które po raz pierwszy wystąpiły w czasie ciąży lub wcześniejszego stosowania steroidów płciowych, wymaga przerwania stosowania produktu leczniczego. Dienogest może mieć nieznaczny wpływ na obwodową insulinooporność i tolerancję glukozy. Kobiety z cukrzycą, zwłaszcza cukrzycą ciążową w wywiadzie, należy dokładnie obserwować podczas stosowania produktu leczniczego. Sporadycznie może wystąpić ostuda, zwłaszcza u kobiet z ostudą ciążową w wywiadzie. Kobiety ze skłonnością do ostudy powinny unikać ekspozycji na słońce lub promieniowanie ultrafioletowe podczas stosowania produktu leczniczego. U kobiet stosujących produkty lecznicze zawierające tylko progestagen jako środki antykoncepcyjne istnieje większe prawdopodobieństwo, że występujące ciąże będą ciążami pozamacicznymi, niż w przypadku ciąż u kobiet stosujących złożone doustne środki antykoncepcyjne. Z tego powodu decyzję o stosowaniu produktu leczniczego u kobiet z ciążą pozamaciczną w wywiadzie lub zaburzeniami czynności jajowodów należy podjąć wyłącznie po dokładnym rozważeniu stosunku korzyści do ryzyka. Podczas stosowania produktu leczniczego mogą wystąpić przetrwałe pęcherzyki jajnikowe (często nazywane torbielami czynnościowymi jajnika). Większość takich pęcherzyków jest bezobjawowa, chociaż niektórym może towarzyszyć ból w obrębie miednicy. Stosowanie progestagenów może wpływać na wyniki niektórych badań laboratoryjnych, w tym na parametry biochemiczne czynności wątroby, tarczycy, nadnerczy i nerek, stężenie białek (nośnikowych) w osoczu [np. globuliny wiążącej kortykosteroidy i lipidów i/lub frakcji lipoprotein], parametry metabolizmu węglowodanów oraz parametry krzepnięcia i fibrynolizy. Zmiany zazwyczaj pozostają w zakresie norm badań laboratoryjnych. Nie obserwowano wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn u osób stosujących produkty lecznicze zawierające dienogest.
Interakcje
Uwaga: należy zapoznać się z informacją o stosowanym równocześnie produkcie leczniczym w celu zidentyfikowania możliwych interakcji. Wpływ innych produktów leczniczych na produkt leczniczy. Progestageny, w tym dienogest, są metabolizowane głównie przez układ enzymatyczny cytochromu P450 3A4 (CYP3A4), zlokalizowany w błonie śluzowej jelit i wątrobie. Z tego powodu induktory lub inhibitory CYP3A4 mogą oddziaływać na metabolizm produktów leczniczych zawierających w swoim składzie progestagen. Zwiększony klirens hormonów płciowych z powodu indukcji enzymów może zmniejszyć działanie terapeutyczne produktu leczniczego i może prowadzić do wystąpienia działań niepożądanych, np. zmian profilu krwawienia z macicy. Zmniejszony klirens hormonów płciowych, z powodu hamowania aktywności enzymów, może zwiększać ekspozycję na dienogest i może prowadzić do wystąpienia działań niepożądanych. Substancje zwiększające klirens hormonów płciowych (zmniejszające skuteczność przez indukcję enzymów), np.: fenytoina, barbiturany, prymidon, karbamazepina, ryfampicyna i prawdopodobnie również okskarbamazepina, topiramat, felbamat, gryzeofulwina i produkty lecznicze roślinne zawierające ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum). Indukcję aktywności enzymów obserwuje się już po kilku dniach leczenia. Maks. indukcja aktywności enzymów jest zazwyczaj obserwowana w ciągu kilku tyg. Po przerwaniu leczenia indukcja aktywności enzymów może utrzymywać się przez około 4 tyg. Wpływ induktora CYP 3A4 - ryfampicyny - badano u zdrowych kobiet po menopauzie. Równoczesne podawanie ryfampicyny z tabl. zawierającymi walerianian estradiolu + dienogest prowadziło do istotnego zmniejszenia stężenia w stanie stacjonarnym i narażenia układowego na dienogest i estradiol. Narażenie układowe na dienogest i estradiol w stanie równowagi dynamicznej, mierzone za pomocą AUC(0-24h), było zmniejszone odpowiednio o 83% i 44%. Substancje wywierające zmienny wpływ na klirens hormonów płciowych. Równoczesne stosowanie hormonów płciowych z inhibitorami proteazy HIV i nienukleozydowymi inhibitorami odwrotnej transkryptazy, włączając połączenie z inhibitorami HCV, może zwiększać lub zmniejszać stężenie estrogenów lub progestagenów w osoczu. W efekcie końcowym, w niektórych przypadkach zmiany te mogą mieć znaczenie kliniczne. Substancje zmniejszające klirens hormonów płciowych (inhibitory enzymów). Dienogest jest substratem cytochromu P450 (CYP) 3A4. Znaczenie kliniczne potencjalnych interakcji z inhibitorami enzymów jest nieznane. Jednoczesne stosowanie z silnymi inhibitorami CYP3A4 może zwiększać stężenie dienogestu w osoczu. Jednoczesne stosowanie z ketokonazolem - silnym inhibitorem CYP3A4, prowadziło do 2,9-krotnego zwiększenia wartości AUC (0-24h) w stanie stacjonarnym dla dienogestu. Jednoczesne stosowanie z erytromycyną - umiarkowanym inhibitorem CYP3A4, zwiększa wartość AUC (0-24h) w stanie stacjonarnym dla dienogestu 1,6-krotnie. Wpływ produktu leczniczego na inne produkty lecznicze. W oparciu o badania inhibicji in vitro, klinicznie istotne interakcje dienogestu z metabolizmem innego produktu leczniczego zachodzącym za pośrednictwem enzymów cytochromu P450 są mało prawdopodobne. Interakcje z jedzeniem. Wystandaryzowany wysokotłuszczowy posiłek nie wpływał na dostępność biologiczną dienogestu.
Ciąża i laktacja
Istnieją ograniczone dane dotyczące stosowania dienogestu u kobiet w okresie ciąży. Badania na zwierzętach nie wykazały bezpośredniego ani pośredniego szkodliwego wpływu na reprodukcję. Produktu leczniczego nie wolno podawać kobietom w ciąży ze względu na brak danych wskazujących na zasadność leczenia endometriozy w czasie ciąży. Leczenie produktem leczniczym w okresie karmienia piersią nie jest zalecane. Nie wiadomo, czy dienogest przenika do mleka ludzkiego. Dane uzyskane z badań zwierząt wykazały przenikanie dienogestu do mleka u szczurów. Należy podjąć decyzję, czy przerwać karmienie piersią, czy też nie podejmować leczenia produktem leczniczym, uwzględniając korzyści wynikające z karmienia piersią dla dziecka i korzyści wynikające z leczenia dla kobiety. Z dostępnych danych wynika, że owulacja jest zahamowana u większości pacjentek podczas leczenia produktem leczniczym. Niemniej jednak produkt leczniczy nie jest środkiem antykoncepcyjnym. Jeśli wymagana jest antykoncepcja, należy stosować niehormonalne metody antykoncepcji. Z dostępnych danych wynika, że cykl menstruacyjny powraca do normy w ciągu 2 m-cy po zaprzestaniu leczenia produktem leczniczym.
Działania niepożądane
Działania niepożądane są częstsze w pierwszych m-ach po rozpoczęciu leczenia produktem leczniczym i ustępują wraz z kontynuacją leczenia. Mogą wystąpić zmiany profilu krwawienia, takie jak plamienia, nieregularne krwawienia lub brak miesiączki. U pacjentek stosujących dienogest w dawce 2 mg zgłaszano następujące działania niepożądane. Najczęściej zgłaszanymi działaniami niepożądanymi podczas leczenia dienogestem w dawce 2 mg są: ból głowy (9,0%), dyskomfort piersi (5,4%), obniżony nastrój (5,1%) i trądzik (5,1%). Dodatkowo u większości pacjentek leczonych dienogestem w dawce 2 mg występują zmiany profilu krwawień menstruacyjnych. Profil krwawień menstruacyjnych oceniano systematycznie za pomocą dzienniczków pacjentek i analizowano przy użyciu metody WHO 90-dniowego okresu referencyjnego. Podczas pierwszych 90 dni leczenia dienogestem w dawce 2 mg obserwowano następujące profile krwawienia (n=290; 100%): brak miesiączki (1,7%), rzadkie krwawienia (27,2%), częste krwawienia (13,4%), nieregularne krwawienia (35,2%), przedłużone krwawienia (38,3%), prawidłowe krwawienia, czyli żadna z poprzednich kategorii (19,7%). Podczas czwartego okresu referencyjnego obserwowano następujące profile krwawienia (n=149; 100%): brak miesiączki (28,2%), rzadkie krwawienia (24,2%), częste krwawienia (2,7%), nieregularne krwawienia (21,5%), przedłużone krwawienia (4,0%), prawidłowe krwawienia, czyli żadna z poprzednich kategorii (22,8%). Zmiany profili krwawienia menstruacyjnego były rzadko zgłaszane przez pacjentki jako działanie niepożądane (patrz tabela działań niepożądanych). Częstość występowania działań niepożądanych leku według klasyfikacji układów i narządów MedDRA zgłaszanych podczas stosowania dienogestu w dawce 2 mg podsumowano poniżej. W obrębie każdej grupy o określonej częstości występowania, działania niepożądane są wymienione zgodnie ze zmniejszającą się częstością występowania. Częstość występowania jest oparta na danych zebranych z czterech badań klinicznych, obejmujących 332 pacjentki (100%). Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (niezbyt często) niedokrwistość. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: (często) zwiększenie mc.; (niezbyt często) zmniejszenie mc., wzmożone łaknienie. Zaburzenia psychiczne: (często) obniżony nastrój, zaburzenia snu, nerwowość, utrata libido, zmiany nastroju; (niezbyt często) lęk, depresja, nagłe zmiany nastroju. Zaburzenia układu nerwowego: (często) ból głowy, migrena; (niezbyt często) zachwianie równowagi autonomicznego układu nerwowego, zaburzenia uwagi. Zaburzenia oka: (niezbyt często) suche oko. Zaburzenia ucha i błędnika: (niezbyt często) szumy uszne. Zaburzenia serca: (niezbyt często) nieswoiste zaburzenia układu krążenia, kołatanie serca. Zaburzenia naczyniowe: (niezbyt często) niedociśnienie tętnicze. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: (niezbyt często) duszności. Zaburzenia żołądka i jelit: (często) nudności, ból brzucha, wzdęcia z oddawaniem wiatrów, rozdęcie brzucha, wymioty; (niezbyt często) biegunka, zaparcia, dyskomfort w brzuchu, zapalenie żołądka i jelit, zapalenie dziąseł. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (często) trądzik, łysienie; (niezbyt często) sucha skóra, wzmożona potliwość, świąd, hirsutyzm, łamliwość paznokci, łupież, zapalenie skóry, nieprawidłowy wzrost włosów, reakcja nadwrażliwości na światło, zaburzenia pigmentacji. Zaburzenia mięśniowo-szkieletowej tkanki łącznej: (często) ból pleców; (niezbyt często) ból kości, kurcze mięśni, ból kończyn, uczucie ciężkości kończyn. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (niezbyt często) zakażenie dróg moczowych. Zaburzenia układu rozrodczego i piersi: (często) dyskomfort piersi, torbiel jajnika, uderzenia gorąca, krwawienie z macicy i/lub pochwy, w tym plamienia; (niezbyt często) kandydoza pochwy, suchość sromu i pochwy, wydzielina z narządu rodnego, ból w obrębie miednicy, zanikowe zapalenie sromu i pochwy, guz piersi, dysplazja włóknisto-torbielowata sutka, stwardnienie piersi. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (często) osłabienie, drażliwość; (niezbyt często) obrzęk. W niekontrolowanym badaniu klinicznym z udziałem 111 dorastających kobiet (12 do <18 lat) leczonych dienogestem w dawce 2 mg, u 103 pacjentek wykonano pomiary BMD. Po 12 m-cach stosowania, ok. 72% uczestniczek tego badania miało zmniejszoną BMD w odcinku lędźwiowym kręgosłupa (L2-L4).
Przedawkowanie
Badania toksyczności ostrej, przeprowadzone z dienogestem, nie wykazały ryzyka wystąpienia ostrych działań niepożądanych w przypadku niezamierzonego zażycia wielokrotności terapeutycznej dawki dobowej. Nie istnieje swoiste antidotum. Stosowanie 20-30 mg dienogestu/dobę (10- do 15-krotnie większa dawka niż w produkcie leczniczym) przez ponad 24 tyg. było bardzo dobrze tolerowane.
Działanie
Dienogest jest pochodną nortestosteronu, nie tylko niewykazującą aktywności androgennej, ale działającą wręcz odwrotnie - przeciwandrogennie z siłą działania przeciwandrogennego wynoszącą około 1/3 aktywności octanu cyproteronu. Dienogest wiąże się z receptorem progesteronowym ludzkiej macicy z siłą tylko 10% w porównaniu do powinowactwa względnego progesteronu. Mimo słabego powinowactwa do receptora progesteronowego dienogest wykazuje silne działanie progestagenne in vivo. Dienogest nie wykazuje znamiennej androgennej, mineralokortykosteroidowej lub glikokortykosteroidowej aktywności in vivo. Dienogest działa na endometriozę poprzez zmniejszenie endogennej produkcji estradiolu i tym samym tłumi działanie troficzne estradiolu na endometrium eutopowe i ektopowe. W przypadku ciągłego podawania dienogest prowadzi do wytworzenia środowiska endokrynnego charakteryzującego się niedoborem estrogenów i nadmiarem gestagenów, powodując początkową przemianę wydzielniczą (decydualizację) z następową atrofią struktur endometrium.
Skład
1 tabl. zawiera 2 mg dienogestu.
Ciąża - trymestr 1 - Kategoria X
Ciąża - trymestr 2 - Kategoria X
Ciąża - trymestr 3 - Kategoria X
Wykaz B
