Zapalenie gardła i migdałków, ostre zapalenie zatok, ostre zapalenie ucha środkowego, pozaszpitalne zapalenie płuc, niepowikłane zakażenia skóry i tkanek miękkich, ostre boreliozy skórne (rumień wędrujący), ropnie zębowe u dzieci. Należy uwzględniać oficjalne wytyczne dotyczące właściwego stosowania leków przeciwbakteryjnych.

Zapalenie gardła i migdałków oraz pozaszpitalne zapalenie płuc. 12,5 mg/kg mc./dawkę. W razie konieczności dawkę można zwiększyć maks. do 50 mg/kg mc. na 24 h. Czas leczenia zapalenia gardła i migdałków wynosi 10 dni. Dla pozostałych wskazań: 7-10 dni. Roztw. doust. 50 mg/mL (5 ml = 250 mg). Mc. <10 kg: 2,5 ml 2-3x/dobę. Mc. 10-<20 kg: 5 ml 2-3x/dobę. Mc.20-<40 kg: 10 ml 2-3x/dobę. Zaw. doust 100 mg/mL (5 ml = 500 mg). Mc. 10-<20 kg: 2,5 ml 2-3x/dobę. Mc. 20-40 kg: 5 ml 2-3x/dobę. Roztw. doust., 250 mg/ml. Mc. <10 kg: 0,5 ml 2-3x/dobę. Mc.10-<20 kg: 1 ml 2-3x/dobę. Mc. 20-40 kg: 2 ml 2-3x/dobę. Niepowikłane zakażenia skóry i tkanek miękkich. 25 mg/kg mc. 3x/dobę przez 7-10 dni. Ostre zapalenie ucha środkowego, ostre zapalenie zatok, ropień zębowy. 25 mg/kg mc./dawkę. Czas leczenia ostrego zapalenia ucha środkowego powinien wynosić 5 dni, jednak u pacjentów z ryzykiem powikłań: 5-10 dni, w przypadku nawracającego ostrego zapalenia ucha środkowego 10 dni, ostrego zapalenia zatok i ropnia zębowego: 7-10 dni. Roztw. doust. 50 mg/ml (5 ml = 250 mg). Mc. <10 kg: 5 ml 2-3x/dobę. Mc. 10-<20 kg: 10 ml 2-3x/dobę. Mc.20-<30 kg: 15 ml 2-3x/dobę. Mc. 30-40 kg: 20 ml 2-3x/dobę. Zawi. doust. 100 mg/ml (5 mL = 500 mg). Mc. <10 kg: 2,5 ml 2-3x/dobę. Mc.10-<20 kg: 5 ml 2-3 razy/dobę.Mc. 20-<30 kg: 7,5 mL 2-3x/dobę. Mc. 30-40 kg: 10 ml 2-3x\dobę. Roztw. doust., 250 mg/ml. Mc. <10 kg: 1 ml 2-3x/dobę. Mc. 10-<20 kg: 2 ml 2-3x/dobę. Mc. 20-<30 kg: 3 ml 2-3x/dobę. Mc. 30-40 kg: 4 ml 2-3x/dobę. W niektórych przypadkach w leczeniu ropni zębowych konieczne może być dodatkowe zastosowanie antybiotyków działających na bakterie beztlenowe. Zakażenia skóry wywołane przez krętki (rumień wędrujący). Dzieci w wieku poniżej 12 lat: 25 mg/kg mc., 3x/dobę przez 10 dni. Dorośli i młodzież w wieku od 12 lat: 1 g 3x/dobę przez 10 dni. Ogólne informacje dotyczące podawania. Aby uniknąć powikłań (gorączka reumatyczna), zakażenia wywołane przez paciorkowce β-hemolizujące należy leczyć przez 10 dni. Dane farmakokinetyczne i/lub farmakodynamiczne wskazują, że podawanie 3x/dobę poprawia skuteczność kliniczną i dlatego jest zawsze zalecane w przypadku ciężkich zakażeń, takich jak zapalenie płuc i róża oraz przynajmniej w początkowej fazie innych zakażeń.

Pomimo tego, że przestrzeganie zaleceń terapeutycznych przez pacjenta może być lepsze, jeśli lek podawany jest jednocześnie z posiłkiem, to produkt leczniczy zaleca się przyjmować na czczo, 1 h przed posiłkiem lub 2 h po posiłku. Roztw. doust. 50 mg/ml. Roztw. przeznaczony głównie dla dzieci. W celu odmierzenia dawki należy użyć dołączonej miarki. Zawi. doust. 100 mg/ml. Zawiesina wodna, przeznaczona głównie dla dzieci. W celu odmierzenia dawki należy użyć dołączonej miarki. Roztw. doust. 250 mg/ml. Roztw. doust. zapewnia dokładne dawkowanie na kg mc. dla niemowląt. Roztw. można wkraplać do ust, najlepiej w okolicy policzka. Następnie dziecko powinno wypić wodę lub inny napój. W celu odmierzenia dawki należy użyć dołączonej strzykawki.

Nadwrażliwość na substancję czynną, na inne penicyliny lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Występuje alergia krzyżowa pomiędzy penicylinami i cefalosporynami. Występuje biegunka/rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego wywołane przez Clostridium difficile. Pacjentów z biegunką należy poddawać ścisłej obserwacji. Należy zachować ostrożność podczas podawania produktu leczniczego pacjentom z chorobami alergicznymi lub astmą oskrzelową w wywiadzie. Jeśli u pacjenta wystąpi reakcja alergiczna, należy natychmiast przerwać leczenie i wdrożyć terapię adrenaliną, lekami przeciwhistaminowymi i kortykosteroidami. Lek zawiera aspartam, benzoesan i sacharozę: aspartam: metabolizowany do fenyloalaniny, co jest istotne w przypadku osób z fenyloketonurią (PKU). 50 mg/ml granulat do sporządzania roztw. doust.: 5 mg aspartamu/ml 100 mg/ml granulat do sporządzania zaw. doust.: 10 mg aspartamu/ml. 250 mg/ml granulat do sporządzania roztworu doustnego: 10 mg aspartamu/ml.Benzoesan: może nasilać żółtaczkę noworodkową (do 4. tyg. życia). 50 mg/mL granulat do sporządzania roztw. doust.: 3,9 mg sodu benzoesanu/m. 100 mg/ml granulat do sporządzania zawiesiny doustnej: 7,8 mg sodu benzoesanu/ml. 250 mg/ml granulat do sporządzania roztw. doust.: 1,5 mg sodu benzoesanu/ml. Sacharoza: 50 i 100 mg/ml zawiera maks. 6,6 g/dawkę. Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy, nie powinni przyjmować tego produktu leczniczego. Może być szkodliwa dla zębów. Sód: 50 mg/ml granulat do sporządzania roztw. doustnego: 3,3 mg sodu/ml. 100 mg/ml granulat do sporządzania zaw. doust.: 6,6 mg sodu/m. 250 mg/ml granulat do sporządzania roztw. doust.: 2,2 mg sodu/ml. Lek nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Równoczesne podawanie fenoksymetylopenicyliny potasowej i metotreksatu może wymagać zmniejszenia dawki metotreksatu. Fenoksymetylopenicylina jest kwasem organicznym, który może hamować wydzielanie metotreksatu w kanalikach nerkowych, powodując zwiększenie jego stężenia w osoczu. Probenecyd opóźnia wydalanie penicyliny przez nerki, co może prowadzić do długotrwałego zwiększenia stężenia fenoksymetylopenicyliny w surowicy.

Obszerne dane kliniczne wskazują, że fenoksymetylopenicylina nie zwiększa ryzyka uszkodzenia płodu. Fenoksymetylopenicylina przenika do mleka ludzkiego, jednak w przypadku podawania w dawkach terapeutycznych ryzyko wpływu na niemowlę uważa się za mało prawdopodobne. Z punktu widzenia płodności nie są znane zagrożenia związane ze stosowaniem produktu leczniczego.

Działania niepożądane mogą wystąpić u około 5% wszystkich pacjentów. Najczęstszymi z nich są zaburzenia żołądkowo-jelitowe, w tym biegunka. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (niezbyt często) eozynofilia; (bardzo rzadko) niedokrwistość hemolityczna, leukopenia, małopłytkowość, agranulocytoza. Zaburzenia układu immunologicznego: (rzadko) reakcja anafilaktyczna, w tym wstrząs anafilaktyczny. Zaburzenia żołądka i jelit: (często) nudności, biegunka; (niezbyt często) wymioty, zapalenie jamy ustnej, zapalenie języka, niestrawność; (nieznana) rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (często) wykwity skórne; (niezbyt często) pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, rumień wielopostaciowy, złuszczające zapalenie skóry; (bardzo rzadko) świąd. Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: (niezbyt często) bóle stawów. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (niezbyt często) gorączka. Badania diagnostyczne: (bardzo rzadko) dodatni wynik bezpośredniego testu Coombsa.

Toksyczność: duże dawki są zazwyczaj dobrze tolerowane. Ostre reakcje są spowodowane głównie nadwrażliwością. Pewne ryzyko hiperkaliemii występuje w przypadku bardzo ciężkiego przedawkowania soli potasowych penicyliny. Objawy: reakcje toksyczne: nudności, wymioty, biegunka, zaburzenia elektrolitowe, obniżenie świadomości, drżenia pęczkowe mięśni, drgawki miokloniczne, skurcze, śpiączka, reakcje hemolityczne, niewydolność nerek i kwasica. Leczenie: jeśli jest to uzasadnione, opróżnienie żołądka, węgiel aktywowany. Leczenie objawowe. W ciężkich przypadkach hemoperfuzja lub hemodializa.

Fenoksymetylopenicylina jest antybiotykiem β-laktamowym, którego działanie polega na hamowaniu zdolności bakterii do syntezy ścian komórkowych. Ma działanie bakteriobójcze. Dostępne dane farmakokinetyczne i farmakodynamiczne wskazują, że w przypadku antybiotyków β-laktamowych działanie to jest głównie zależne od czasu, w którym stężenie antybiotyku w surowicy jest wyższe niż minimalne stężenie hamujące dla danej bakterii (T>MIC).

Różyca, postać skórna A26.0

Choroba zakaźna wywołana przez Streptococcus pyogenes [płonica] A38

Róża A46

Zakażenie paciorkowcowe o nieokreślonym umiejscowieniu A49.1

Inne zakażenia Vincenta A69.1

Ostre surowicze zapalenie ucha środkowego H65.0

Inne ostre, nieropne zapalenie ucha środkowego H65.1

Ostre ropne zapalenie ucha środkowego H66.0

Ostre zapalenie zatok J01

Paciorkowcowe zapalenie gardła J02.0

Zapalenie migdałków podniebiennych paciorkowcowe J03.0

Zapalenie płuc wywołane przez Streptococcus pneumoniae J13

Ostre zapalenie oskrzeli wywołane przez paciorkowce J20.2

Ropień, czyrak mnogi i czyrak nosa J34.0

Liszajec L01

Ropień skóry, czyrak, czyrak gromadny L02

J01CE02 - Fenoksymetylpenicylina

Ciąża - trymestr 1 - Kategoria B

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Ciąża - trymestr 2 - Kategoria B

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Ciąża - trymestr 3 - Kategoria B

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Pielęgniarki i położne

Substancja czynna zawarta w lekach, które mogą być ordynowane przez pielęgniarki i położne, o których mowa w art. 15a ust. 1 ustawy z dnia 15 lipca 2011 r. o zawodach pielęniarki i położnej, oraz na które pielęgniarki i położne mają prawo wystawiać recepty.