Wprowadzone w 2004 r. przepisy o koordynacji dla obywateli UE i krajów członkowskich EFTA regulują nie tylko szczegółowe zasady korzystania ze świadczeń opieki zdrowotnej w naszym kraju, ale również pozwalają na zakup refundowanych produktów leczniczych z przysługującą choremu zniżką.

W świetle farmakopealnej definicji, syrop określany jest jako płynna postać leku przeznaczona do stosowania doustnego. Zmienna zawartość sacharozy lub alkoholi wielowodorotlenowych, które warunkują wysoką gęstość tej postaci farmaceutycznej, a także dodatek środków konserwujących sprawiają, iż metoda sporządzenia syropu często przybiera specyficzny charakter.

Podczas ubiegłorocznych kontroli przeprowadzonych w aptekach i punktach aptecznych, Narodowy Fundusz Zdrowia zakwestionował ponad 23 tysiące recept lekarskich. Do najczęstszych nieprawidłowości należały: brak, niepełne bądź nieczytelne dane pacjenta, niepełne informacje dotyczące osoby uprawnionej (np. brak numeru PWZ lub pieczątki), nieprawidłowe nazwy zapisanych leków oraz realizacja dokumentów przeterminowych.

Osoby ubezpieczone w Narodowym Funduszu Zdrowia mogą skorzystać z refundacji na wyroby medyczne – przedmioty ortopedyczne oraz środki pomocnicze. Wykaz takich wyrobów szczegółowo określa załącznik do Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 29 sierpnia 2009 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu zaopatrzenia w wyroby medyczne będące przedmiotami ortopedycznymi i środki pomocnicze.

Najistotniejszą zmianą jaką wprowadza nowe rozporządzenie w sprawie recept lekarskich jest konieczność określania stopnia odpłatności przy każdym z przepisywanych produktów leczniczych. Dla pacjenta podlegającego powszechnemu ubezpieczeniu zdrowotnemu ostateczny koszt le-ku wydanego w aptece stanowi różnicę między jego urzędową ceną detaliczną, a ściśle określoną wartością refundacji. Kwota ta uzależniona jest od rodzaju i ceny preparatu (jeśli jest ona wyższa od ustalonego limitu, chory dopłaca różnicę między ceną detaliczną, a limitem finansowania), a także uprawnień dodatkowych przyznawanych na podstawie odpowiednich dokumentów.

Zgodnie z przyjętą praktyką, recepta stanowi pisemne polecenie wydania lub wykonania produktu leczniczego w aptece. W obecnych warunkach, przyjmuje formę dokumentu o charakterze informacyjnym, a po nadto stanowi pisemne potwierdzenie prowadzonej farmakoterapii, i co może najważniejsze – stanowi kluczową podstawę do rozliczeń finansowych z Narodowym Funduszem Zdrowia. Nowa ustawa refundacyjna wraz z pakietem rozporządzeń wykonawczych wniosła szereg zasadniczych zmian dotyczących sposobu realizacji recept lekarskich na refundowane produkty lecznicze.

Nalewki (Tincturae) to płynne, niezagęszczone preparaty otrzymane w wyniku wytrawiania suchych surowców roślinnych lub przez rozpuszczenie wyciągów suchych i gęstych. Rozpuszczalnikami stosowanymi do uzyskania nalewek są etanol, mieszanina etanolu i wody oraz eter etylowy. Większość stosowanych w codziennej praktyce preparatów wytwarzana jest przy użyciu 70o etanolu, są jednak wyjątki.